Waarom een goochelaar?

Goochelaar als beroep

Dikwijls maak ik mee dat als ik zeg dat ik goochelaar ben van beroep, dit uiteenlopende reacties met zich meebrengt. Soms lijken mensen je dan niet meer serieus te nemen, alsof je een goedkope entertainer bent die wat doet tussen de schuifdeuren. Maar meestal zijn mensen verrast en worden ze heel nieuwsgierig. Ze komen niet vaak iemand tegen met dit beroep, maar kennen het meestal wel van tv. En natuurlijk wordt er dan snel gevraagd of ik al die geheimen van trucs op tv of Youtube ook ken en of ik dat ook allemaal doe. En juist die nieuwsgierigheid is iets wat goochelaars ook enorm hebben. Niet alleen hoe een truc werkt, maar meer nog hoe (positieve) beïnvloeding werkt. Hoe kunnen we spelen met onze hersenen en ze ook bespelen?

In mijn jeugd had ik drie beroepen voor ogen; dierenarts, verpleegkundige en acteur. Toen bleek dat ik niet de exacte vakken hiervoor had en je ook moest snijden in dieren ben ik afgehaakt voor dierenarts. Ik heb wel jarenlang met dieren gewerkt (dierenambulance, kinderboerderij, dierenasiel). Ruim 3,5 jaar heb ik gewerkt als (leerling) psychiatrische verpleegkunde, maar een bedrijfsongeval en de ernstige bezuinigingen in de zorg deden mij doen beslissen om hiermee te stoppen. Wel heb ik veel vrijwilligerswerk gedaan in de zorg (onder meer bij het Rode Kruis). Voor een acteeropleiding deed ik auditie bij de Toneelschool Amsterdam. Van de 1500 auditanten kwam ik tot de laatste 200. Ik moest nog meer de gekte in mezelf vinden (psychiatrie was kennelijk niet voldoende). Uit mijn groep kwamen later nog wat bekende acteurs voort zoals Coen van Vlijmen (o.a. in Baantjer het begin) en Ingrid Wender van cabaretgroep De Bloeiende Maagden. In mijn werkverleden heb ik veel mogen doen, onder meer tien jaar manager geweest van (wijk)theaters. Waarom ben ik uiteindelijk goochelaar geworden?

Als kind keek ik altijd naar Ren je Rot, waarin Hans Kazan vaak te gast was en trucs liet zien. Ik hing aan de buis en wou zelf ook deze wonderen kunnen verrichten. Natuurlijk begon ik ook met een goocheldoos. Maar uiteindelijk ben ik pas in mijn twintiger jaren echt gaan goochelen. In mijn dertiger jaren richtte ik LACH Entertainment op en deed op Payroll basis jarenlang allerlei opdrachten voor organisaties en particulieren. LACH stond voor Living Statues, Acteren, Clownerie en Hosting (presentaties), maar ook voor de lach als verbindend element en een goed gevoel. In 2008 werd ik ZZP’er en doopte ik mijn bedrijf om in Magic Smiling World (daar is die lach weer) en Wil Wonder Kinderentertainment volgde later. Overigens wou ik perse een naam met de letters MSW welke staan voor onze gezinsleden (Margreet, Stef en Wil) 😉

Verwondering

Het grappige is dat eigenlijk de drie gebieden waarin ik als kind al interesse had, alle terugkomen in mijn huidige vak. Goed, ik goochel dan niet met echte dieren (zie me meer als een soort vegetarische goochelaar), maar wel met fantasiedieren en knuffels. Zo is ‘Beestenboel’ (nu Vegetarisch Circus) een apart kinderprogramma met allerlei dierentrucs. Dat ik vroeger de zorg in wou heeft ook te maken met het iets willen betekenen voor de medemens….goed voor hen willen zijn. Dat komt ook terug in mijn huidige werk. Ik doe niet zomaar trucjes, maar lever magie vanuit het hart. En daarbij vind ik het maken van verbinding heel belangrijk. Ook om net wat meer mee te kunnen geven dan een lach en verwondering, zoals inspiratie en een stukje educatie. Daarom bijvoorbeeld een goochelprogramma over Pesten en dat ik het in mijn goochellessen altijd belangrijk vind om ook mee te geven hoe je met elkaar omgaat Niet zeggen wat verkeerd gaat, maar juist wat goed gaat. Dat heb ik ook nog mooier mogen leren van mijn vrijwilligerswerk bij Stichting Magic Care (zie mijn andere blog hierover). En uiteindelijk moet een goochelaar niet enkel een goede verhalenverteller zijn (wat wel aan mij is besteed), maar ook een goede toneelspeler. Hoe mooier je jouw truc brengt, hoe meer jouw publiek erin kan opgaan (en het gaat geloven).

Al had ik het vroeger dus niet concreet voor ogen, het is geen toeval dat ik goochelaar (of magisch entertainer) ben geworden. Ik kan er mijn creativiteit in kwijt, mijn fantasie, en anderen ook meenemen in Wil’s Wondere Wereld. Ik verwonder mij dagelijks over vele dingen om mij heen. Natuurlijk ook minder mooie dingen (onrecht, hoe we omgaan met de wereld en zo), maar zeker ook de mooie dingen. Niets is vanzelfsprekend; dat we even te gast kunnen en mogen zijn op deze aardbol is al bijzonder genoeg. Als je oog en oor hebt en gevoel voor alle kleine en grote mooie dingen om je heen, dan kan het niet anders dan dat dit je raakt en dankbaar maakt. En met dat gevoel en die houding kan je de wereld net iets mooier inkleuren. Ik denk dat ik een grote behoefte heb om anderen die verwondering, fascinatie en (noem het) liefde voor onze wereld om ons heen (inclusief alle levende organismen) mee te geven, of ze weer even wakker te schudden. Dat niets vanzelfsprekend is en je zelf altijd de keus hebt om het (samen) nog mooier te maken. Dat is echte magie! En dat gaat voor mij veel verder dan enkel entertainen/vermaken.

Verbinden

Magie vanuit het hart! Dat is mijn slogan (los van Wil Wonder maakt het bijzonder). Om die reden wil ik niet alle aanvragen voor opdrachten ook aannemen, omdat het niet altijd bij me past. Zet mij niet op een drukke beurs om klanten te werven en laat mij niet tafelgoochelen tijdens een chique bedrijfsdiner. Situaties waarbij ik me niet echt met het publiek kan verbinden, hooguit reclame maken en geld verdienen, wat voor mij niet als enigste telt. Wie een goochelaar zoekt die zich echt verbindt met de medemens, die verwondering kan verbeelden met humor en empathie, die heeft meer kans dat die Wil Wonder kan boeken. Na zeer diverse werkervaring, goede (leidinggevende) banen en een post HBO-opleiding ben ik uiteindelijk goochelaar geworden…….omdat ik daarmee het meest mezelf kan zijn. Ik voel er de ruimte om mijn speelsheid, nieuwsgierigheid en fantasie in kwijt te kunnen en ik kan op de meest uiteenlopende plaatsen verbindingen maken onder jeugd en volwassenen. Daarbij leren we van elkaar, hebben we plezier en verwonderen we ons. Het is geen illusie om te stellen dat magie verder reikt dan vermaak!